اثر تمرین های استقامتی و مقاومتی بر میزان پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین در عضلات کند انقباض و تند انقباض موش صحرایی

مقدمه: پپتید مرتبط به ژن کلسی­تونین (cgrp) یک نوروپپتید 37 اسید آمینه ای است که توسط فرایند ویژه ی بافتی از ژن کلسی­تونین تولید می­شود و تولید عمده ی آن در بافت­ های اعصاب مرکزی و محیطی گونه­ های مهره داران و غیرمهره داران است. cgrp در سازگاری­ های پیوندگاه عصبی ـ عضلانی نقش مهمی دارد. در این پژوهش اثر تمرین های استقامتی و مقاومتی بر میزان cgrp در عضلات تند انقباض (درشت نی قدامی) و کند انقباض (نعلی) بررسی شد. مواد و روش ها: 22 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار (10 ماهه و خریداری شده از انستیتو پاستور) به طور تصادفی در سه گروه شاهد (7= تعداد)، تمرین استقامتی (7= تعداد) و تمرین مقاومتی (8= تعداد) قرار گرفتند. تمرین استقامتی شامل دویدن روی نوارگردان به مدت 5 روز در هفته و هر روز 60 دقیقه با سرعت 30 متر در دقیقه و تمرین مقاومتی شامل بالارفتن از فنس توری با ارتفاع 2 متر به مدت 12 هفته بود. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، حیوانات بیهوش شدند و عضلات نعلی و درشت نئی قدامی جدا و بلافاصله در نیتروژن مایع، منجمد و بعد از آن در دمای 70- درجه نگهداری شدند. اندازه­گیری cgrp به روش الایزا انجام شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از تحلیل واریانس یک­طرفه انجام شد. یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری در نتیجه­ی تمرین استقامتی در عضلات تند انقباض و کند انقباض در مقایسه با گروه شاهد دیده نشد، اما تمرین مقاومتی موجب افزایش محتوای cgrp در عضلات کند انقباض و تند انقباض نسبت به گروه شاهد ­شد. نتیجه­گیری: تمرین می تواند عامل مهمی در رهایش نوروپپتید cgrp باشد. علاوه بر این، احتمالاً نوع و شدت فعالیت در مقدارcgrp سهیم است، به طوری­که تمرین مقاومتی موجب افزایش آن در هر دو نوع عضله شد. با توجه به نقش شناخته شده ی این نوروپپتید در nmj و مطالعه های پیشین که حاکی از افزایش مقدار cgrp در پی تمرین در موتونورون­ ها بود، یافته­ های مطالعه ی حاضر حائز اهمیت است.